jurk Knipmode mei 2017..

Oudste dochter was aan de beurt om iets uit te zoeken wat ik mocht naaien voor haar. Eigenlijk vind ik het best moeilijk worden voor haar. Vaak kan ze van te voren niet goed voorstellen hoe het word en valt het later ook wat tegen. Zo nu ook. Ze koos de zwart met groene stippeltjes uit mijn nieuwe stapel stoffen. Een dikkere rekbare stof. Ze wilde eigenlijk de harlequin jurk uit de La Maison Victor. Eigenlijk vond ik hem te simpel en had er geen goede verwachting van. Vooral niet toen ik de voorbeelden bekeek. Uiteindelijk stelde ik een patroon uit de nieuwste Knip voor, zie foto, maar dan zonder volant. Dat vond ze ok. Maar toen ik bezig was twijfelde ik of het niet te ouderlijk werd. Maar natuurlijk maakte ik hem wel af, want ik vind het wel een supermooi patroon en had ook in mijn gedachten als hij dochterlief niet bevalt, vind ik hem ook mooi voor mezelf. We hebben tegenwoordig bijna dezelfde maat (alleen mijn buik die is wat.... (vul zelf maar in, haha)) Ik heb in de jurk een blinde rits gezet, maar die was eigenlijk niet nodig, we konden er nl zo in. De mouwtjes zijn gevoerd en staan daardoor naar mijn idee iets te ver uit, ik vind ze niet zo mooi vallen, de volgende keer doe ik het mouwtje enkel en dan een biesje iets uitgerekt aanstikken en naar binnen vouwen. Ik denk dat het dan mooier valt. Zo heb ik het ook met de hals gedaan. Eigenlijk schreef het patroon een beleg voor. Dat heb ik gedaan, maar toen de jurk af was kiepte hij naar buiten. Dus dat weer losgetornd en een bies geknipt, aan de buitenkant erop gestikt en daarna naar binnen geslagen en doorgestikt met de cover. Nu valt hij goed.

Zoals je ziet is de jurk dus voor mij geworden want oudste dochter vond het toch niet bij haar passen.

En nog een kraamcadeautje voor een meisje uit de straat.

Weer een gouwe ouwe voor dochterlief...

Ik merk heel erg dat ik een aantal patronen heb die ik heel veel gebruik en door elke keer ander stofgebruik er weer heel anders uitzien. Ik vind het eigenlijk wel makkelijk, hoef ik niet elke keer nieuwe patronen uit te testen. DIt keer maakte ik weer een strokenrok (Burda 3-2013) voor de middelste dochter. Een tijd geleden vroeg ze er al om, ze had nl zo'n rokje van een zwart kantachtige stof en die was aan het verslijten. Ze wilde weer zo'n rokje en het liefst ook in het zwart omdat het overal mee te combineren is. Dit keer moest ik er wel een rits inzetten, omdat de stof niet rekte (de vorige wel) Moest nu dus even goed kijken hoe ik dat netjes deed met de flappen, maar het is gelukt! Ik vind het dan wel leuk om bij het maken van een rokje ook gelijk een shirt te maken. (shirtjes heb je nooit genoeg toch) De meiden houden wel van simpel, dus weer Its a fits 1003 gepakt en afgemaakt met een applicatie.

En kijk eens wat een mooie stofjes ik weer kocht op de markt in Hendrik Ido Ambacht. Heb helemaal zin om aan deze stapel te beginnen.

Ik hou van streepjes...

Streepjesstoffen: ik blijf ze kopen en dan vooral blauw-wit. Een paar weken geleden was ik op de utrechtse lapjesmarkt, gezellig met de jongste dochter. Daar zag ik een mooie kwaliteit blauw-wit (en dan meer blauw als wit) tricot liggen. Echt een dikkere kwaliteit. Die kon ik echt niet laten liggen en nam dus een meter mee. Vorige week maakte ik er 2 kledingstukken van. Als eerste een rok uit de Knipmode 4-2017 voor mezelf en als tweede een recht jurkje voor de jongste dochter. (weer het patroon Mareen gebruikt) Ik ben superblij met de kledingstukken. Gaat veel gedragen worden denk ik. Ik vind het patroon van de rok aan de bovenkant erg groot vallen. Vanwege mijn buik niet erg, maar voor dames met een smalle taille zal hij daar echt te groot zijn. Gelukkig had ik geen extra centimeters aangeknipt, het was echt een gok hoe de rok zou uitvallen, want met die losse pandjes vond ik het lastig nameten.